We are Transformers

Gepubliceerd op 22 maart 2020 om 13:44

Het kapot maken van het één, zodat er plaats komt voor het ander. Rebirth. The Great Revealer. Wakker schudden. Ongemakkelijk op zijn zachts en dodelijk pijnlijk op zijn hardsts. Maar hoe pijnlijk transformatie ook kan zijn, het is de kern van evolutie en groei. Het is nodig. Het hoort bij ons.

Dat is Pluto's energie. En die is nu actief in Steenbok. Daarmee neemt hij de volgende thema’s onder de loep: traditionele systemen en structuren, onze autoriteiten en machthebbers, ons publieke leven, onze carrières, het leven buiten de deur. 

"Onder de loep” is aardig gezegd trouwens.In werkelijkheid maakt hij onze systemen en publieke levens met de grond gelijk. 

Pretty accurate voor de gebeurtenissen van vandaag, he?

Maar wat als de huidige gebeurtenissen alleen díe systemen kapot maken die toch niet meer werken voor ons? Die ons tegenhouden? Zodat we opnieuw kunnen kiezen hoe wij willen leven. Om nieuwe (betere!) keuzes te maken. Om te bouwen aan een wereld die beter bij ons past.

Hold up, ik ga nog verder: wat als dit, deze periode, uiteindelijk onze wereld redt? Omdat we even stoppen met de rat race en daardoor tot geniale inzichten komen? Wat als we hierdoor klimaatverandering en ons milieu serieuzer gaan nemen? We zien nu al dat onze lucht schoner is; hoe goed de rust onze planeet doet. De planeet die we toch echt nodig hebben om te leven.

Wat als deze crisis, de verandering met zich mee brengt, die zo nodig is?

Voor ik verder ga: ik zeg hiermee in NO WAY dat het nu niet moeilijk is. Het is beangstigend - totally! Het idee alleen al om mensen te verliezen, doet me in een verlammende angst schieten. Maar juist omdat er mensen doodgaan, juist omdat het zo serieus is, wil ik de diepere betekenis van dit alles achterhalen. Uitzoomen. 

Want wat als het virus hier is om ons iets te leren? 
Dat zou betekenen dat het allemaal niet voor niks is. En het sluit aan bij mijn persoonlijke ervaring dat moeilijke tijden, waarin je leven uit elkaar spat, uiteindelijk levensveranderende inzichten brengen. Die het leven authentieker en mooier maken. Meer betekenis geven. 

Het ineenstorten van je dagelijkse realiteit, biedt ruimte voor reflectie.
Wil je wel zo verder? Of wil je het anders? Móet het anders?

Persoonlijk heb ik mijn ziek-zijn zo ervaren. Niet meteen hoor, God no, eerst was er 100% lamleggende paniek, die me nog veel zieker maakte. De inzichten kwamen pas na anderhalf jaar radeloos naar een quick-fix zoeken. Toen ik die niet vond, keerde ik naar binnen. Daar vond ik acceptatie en vertrouwen in het proces. En toen pas begon het herstel. 

Zou dit ook mogelijk zijn op een globale schaal? Dat deze moeilijke tijden ons iets gaan opleveren, zodra de paniek is gedaald? En zou dit jou, nu op dit moment, vertrouwen kunnen geven in het proces?

Wat zou het ons dan leren? 
Waartoe worden we gedwongen door het virus?
Isolatie en vertraging vooral.
Wat zou isolatie en vertraging ons kunnen leren?


Misschien dat er te veel ruis in onze wereld is. Te veel snelheid. Al dat rennen in de buitenwereld haalt ons uit ons lichaam en houdt ons vast in ons hoofd. In "moeten". We vergeten wie we echt zijn, wat we voelen, wat we willen. We zien niet meer wat er echt toe doet. We worden makkelijk gemanipuleerd. We zitten gevangen in een zelf-ontworpen realiteit die ongezond voor ons is. Welcome to the Matrix!

En dit speelt niet alleen op een “betekenis-niveau” maar ook gewoon letterlijk. Fysiek. Alledaags. We worden gehaast en angstig. Al dat hollen, dat verzwakt ons. Het houdt ons continu in fight or flight, waardoor allerlei lichaamsprocessen niet goed kunnen functioneren. Het verzwakt ons immuunsysteem en onze spijsvertering en het maakt ons minder bestand tegen bedreigingen. Het put ons uit. Het maakt ons ziek. Het doet ons vergeten hoe krachtig en sterk we zijn, als we gewoon zouden zijn wie we zijn. Wat relaxter zouden leven. Minder zouden moeten.

Zou deze periode ons kunnen leren om terug te keren naar binnen? Letterlijk en figuurlijk? Om daar op te ruimen en te ontdekken? En zouden we daar niet allemaal sterker en veerkrachtiger van worden?

Wat als het virus er is om ons te leren hoe krachtig we kunnen zijn?
Misschien is het virus er wel om ons te laten zien hoe krachtig we zouden kunnen zijn. Als we die zelf-gecreëerde realiteit, met al haar verkeerde overtuigingen, loslaten. Ze worden nu zichtbaar.

Dat hoarden van WC papier bijvoorbeeld, dat komt voort uit de angst dat er niet genoeg is. Het laat onze afhankelijkheid van spullen zien. Materialisme en consumptiegedrag. Dat haalt ons uit elkaar; het maakt ons egoïstisch; het maakt ons patserig. En het zorgt ervoor dat we onzeker worden als we deze spullen níet hebben. Waardoor we heel hard gaan werken om die spullen wél te hebben. Dit kost zoveel energie. 

En dit gaat zo tegen onze natuur in. We zijn kuddedieren. We zijn juist gebouwd als eenheid. Om elkaar te beschermen, voor elkaar te zorgen, om samen te bouwen. Om elkaar op te bouwen. 

Misschien is het virus hier wel om ons te leren dat we onze tijd en geld beter kunnen besteden. Dat onze focus verkeerd ligt. Misschien leert het ons dat we door meer saamhorigheid, creativiteit, vertrouwen en rust een fijner leven kunnen hebben. 

En, misschien is het hier zelfs, op zo’n globale schaal, om onze systemen af te breken. Drastisch. Zodat er plaats komt voor een minder wankelend en minder separerend systeem. 

Zouden we daar allemaal niet beter van worden? 

Als ik iets geleerd heb de afgelopen tijd, is het wel dat we na donkere tijden, weer zien wat licht is. Dat het je mentaal ruimte geeft. Dat je creatief wordt. Dat je je weer gaat herinneren wie je écht bent en hoe je wilt leven. 

En als het op individueel niveau kan, waarom dan niet mondiaal?

A Total Reset. A Huge Kick Up Our Bums.
Het doet pijn.
Maar we kunnen zo niet verder.
We are not okay.
Het is tijd voor een nieuwe wereld.
We mogen hem zelf ontwerpen.
Transformeren.



--------------------------------------------

illustratie Zoï Gkourlias @zoizoinl

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.