HEAL

Ik heb even getwijfeld. Ga ik hier een stukje aan wijden?
Aan de ontwikkelingen rondom het v*ccin? 
Nee dacht ik. Ik wil hier inspireren. Aanmoedigen. Niet verdelen.

Maar toen zag ik:
1) een kort filmpje van de Universiteit van Nederland - waarin alle zorgen die mensen hebben worden ontkracht 

2) een lezing door Dr. Simone Gold van America’s Frontline Doctors  -  waarin alle zorgen die mensen hebben worden bevestigd.

Filmpje één, die gaat flink rond. 
En lezing twee, die is na een week van YouTube verwijderd.
Dat vind ik niet helemaal eerlijk.
Zo maken mensen straks een belangrijke keuze over hun lijf, gebaseerd op één kant van het verhaal.

En als mensen voor jou gaan beslissen wat je wel en niet mag horen, dan ben je niet meer vrij. Dat is oppressie. Propaganda. 

Blik eens terug. 
Wanneer was censuur ooit goed?

Mijn intentie achter dit stuk is uiteindelijk: laten zien dat mensen die zich uitspreken tegen de ontwikkelingen niet zomaar irrationele rebellen of zweefteven zijn - die niets begrijpen van wetenschap.

Quite the opposite - zelfs. 

Het hele punt van wetenschap is namelijk om zoveel mogelijk perspectieven bij je onderzoek te betrekken. Discussiëren. Kritisch zijn. Doorbouwen, herhalen, weerleggen. En dat een deel van de wetenschappers wordt tegengewerkt en geridiculiseerd is voor mij een enorm alarmsignaal.

“Luister naar de wetenschap en volg de feiten”, leren we roepen.
Maar ondertussen wordt een deel van de wetenschappers gecensureerd. Bovendien gebruiken politici zélf emotionele, irrationele argumenten. Die Welt schreef onlangs dat cijfers en feiten in Duitsland zijn aangedikt om mensen angst in te boezemen. Om ze volgzaam te maken.

Bij deze daarom mijn gedachten over de argumenten die ik vaak hoor.

"Maar, ook gezonde mensen belanden in het ziekenhuis"
Een maand voordat mijn systemen begonnen te falen, dacht ik dat ik gezond was. Er was aan mij en mijn bloedwaarden niets bijzonders te zien. Ik was wel wat moe, maar ik had geen idee dat ik rondliep met chronische ontstekingen, tekorten, co-infecties, pathogenen, toxische stoffen, kapotte darmen en een verzwakt immuunsysteem. Mijn huisarts ook niet.

Ziekte sluimert. 

En onze mainstream kennis over gezondheid voldoet niet meer.
Volgens de standaard-testen die worden vergoed, ben ik gezond.
Maar ik kan nauwelijks bewegen.

Wat ik dus denk, en wat door vele wetenschappers bevestigd wordt, is dat te veel mensen niet gezond genoeg is om een zwaar gri*pv*rus aan te kunnen.

Een recente studie laat zien dat 94% van de doden drie of meer onderliggende gezondheidsproblemen had. En in Italië hebben ze het over 99%. En ik, ik denk persoonlijk 100%.

C*vid laat ons zien hoe zwak we zijn.
Hoe slecht we onze lijven behandelen. Hoe ongezond we zijn.
C*vid is wat ons over het randje duwt.
C*vid laat ons zien dat het anders moet.

Is het dan wijs om dit op de oude manier aan te pakken?

We leven in een paradigma waar de focus ligt op ziekte bestrijden. Niet op gezondheid kweken. Daarmee werken we aan de verkeerde kant. We verklaren de oorlog aan heel natuurlijke, normale dingen.
We verklaren de oorlog aan de logische gevolgen van onze manier van leven.

We zijn ontworpen om samen te leven met v*russen, bacteriën en andere organismen. Dat die ons zo vreselijk ziek maken, betekent niet dat we moeten ingrijpen in het ontwerp van onze lijven, maar dat er iets mis is met hoe wij met onze lijven omgaan. Het betekent dat onze levensstijl ons op de lange termijn uit balans brengt. Toxisch is. 

Ziektekiemen worden niet steeds sterker; wij worden steeds zwakker.

Onze immuunsystemen staan zo onder druk dat ze hun werk niet meer goed kunnen doen. Ze worden zo beziggehouden met dingen die we onszelf aandoen, dat ze grote moeite hebben met de bestrijding van daadwerkelijke pathogenen en kankercellen. En zo maken we het ziektekiemen wel heel gemakkelijk.
  
Als vandaag de dag 1 op de 3 mensen kanker krijgt, is het dan niet heel logisch om onszelf af te vragen: welke normale dingen die wij doen, zijn eigenlijk helemaal niet zo normaal?

Onze magere kennis van échte gezondheid, onze lijven, onze wereld, zit ons in de weg. Niet het v*rus. Wij zijn het zelf.

(lees ook: Beestjes)

"Maar, de zorg is overbelast"
Dit vind ik een drogreden. De zorg heeft de zorg nooit aangekund, omdat de zorg niet goed in elkaar zit. Moeten we iedereen haastig inenten met een experimenteel v*ccin, omdat een maatschappelijk systeem niet goed functioneert? Of is het tijd om de waarheid onder ogen te komen en dit systeem radicaal om te gooien?

Er wordt al tientallen jaren bezuinigd op de zorg. Logisch dat ze een pandemie niet aankan. Zorgverleners hebben altijd al met de enorme druk en stress van het systeem geworsteld - ook voor c*r*na.

Maar nog belangrijker: is het niet tijd om onze definitie van gezondheid te herdefiniëren? Om eens goed om ons heen te kijken en ons af te vragen: hey, wat missen wij nou eigenlijk? We steken zoveel tijd en geld in gezondheidszorg, maar mensen worden alleen maar zieker. Hoe kan dat? Moeten we het niet eens van een andere kant bekijken?

Dit v*ccin keihard en haastig doordrukken, voelt voor mij helemaal verkeerd.

"Maar, het v*ccin is de enige oplossing"
Nee. Dat is niet waar. En dat vind ik dus zo verdacht. Waarom krijgen andere bewezen effectieve behandelingen niet net zoveel aandacht? Waarom worden behandelingen met Hydr*xichl*roquine, Iv*rmectin, Az*thromecin, Zink, Vitamine C en Ozo*ne infusen niet net zoveel besproken? Waarom wedden we op één paard? Waarom worden artsen die andere medicijnen succesvol voorschrijven gewaarschuwd en zelfs op staande voet ontslagen? (Zoek maar eens naar Dr. Simone Gold en Dr Pierre Kory - hun beide verhalen zijn van Youtube afgehaald. Gebruik Duckduckgo in plaats van Google).

In Afrika zijn het aantal fatale c*v*d slachtoffers beduidend minder (voorbeeld cijfers op 30 september 2020: UK 41,980 / Kenia 691). Wetenschappers buigen zich over dit bijzondere fenomeen. Hoe kan het dat er zo weinig fatale slachtoffers zijn in de armste landen ter wereld? In landen die het doen zonder social distancing, zonder maskers, zonder spoedeisende hulp?

In deze landen -waar M*laria voorkomt- wordt veel Hydr*xichl*roquine gebruikt. Dat zou een verklaring kunnen zijn. Maar deze mogelijke verklaring wordt in geen van de google-search artikelen besproken. Dat vind ik verdacht.

Ook verdacht: dit medicijn lag een half jaar voor de pandemie uitbrak plotseling onder vuur. In Frankrijk werd het ineens uit de schappen gehaald nadat het decennia lang zonder recept te verkrijgen was.

Mijn vader kent veel mensen in Noord Afrika die c*r*na hebben gehad. Daar worden mensen inderdaad behandeld met Hydr*xichl*roquine, Az*thromecin en Zink. Precies die behandeling die Dr. Gold voorschrijft. Allemaal volledig hersteld na een aantal weken. Ook de mensen met onderliggende gezondheidsproblemen, zoals diabetes.

"Maar, het v*ccin is veilig. Het is getest en voorgaande v*ccins laten ook geen lange termijn effecten zien"
Het publieke overheidsrapport wat Dr. Simone Gold aanhaalt, legt duidelijk uit: de eerste fase van het toedienen van het v*ccin is experimenteel. Als je het v*ccin neemt, schrijf je je dus in voor een medische proef. Je wordt gemonitord. Dat is prima als je dat weet terwijl je meedoet, maar wat ik zorgelijk vind, is dat dit ons niet duidelijk wordt gemaakt. Er wordt gepusht alsof dit de enige oplossing is en we geen andere keuze hebben. We worden onder druk gezet om mee te doen en we leren elkaar onder druk te zetten.

De Universiteit van Nederland maakt zich er dus wel heel makkelijk vanaf door te zeggen dat “voorgaande v*ccins geen schadelijke effecten hebben, dus deze ook niet”. Dat vind ik een overhaaste conclusie.

Want dit is toch voor het eerst in de geschiedenis een mRN@ v*ccin? Hoe kan je dan zo'n vergelijking maken? Er zijn genoeg wetenschappers die zich zorgen maken dat het ingespoten mRN@ op een onvoorspelbare wijze proteïnen gaat aanmaken. Ook is er inmiddels bekend dat het v*ccin het risico op vruchtbaarheidsproblemen vergroot. Bovendien zijn er talloze studies die een mogelijk verband laten zien tussen de metalen die in v*ccin*ties zitten en neurologische ziekten zoals alzheimer. 

Volgens mij kunnen we dus niet zo stellig zeggen dat het veilig is. En persoonlijk vind ik het het risico niet waard. Je neemt een risico voor een v*rus met een overlevingskans van ongeveer 99.8%, terwijl er andere effectieve behandelingen bestaan én je ook kan werken aan je weerbaarheid. En dat laatste is volgens mij de grote les uit dit hele drama.

"Maar, de overheid beschermt ons tegen onszelf - met hun maatregelen"
Ik wil hier niet al te diep op ingaan, dus ik drop hiernaast een plaatje dat beschrijft hoe toxische, manipulerende relaties eruit zien. Als je een beetje kennis hebt van de geschiedenis, dan weet je dat groepen die anderen het zwijgen opleggen, nooit aan de goeie kant hebben gestaan. 

"Maar, ik wil mijn leven terug"
Dat begrijp ik. Maar politici hebben inmiddels vrij duidelijk gemaakt dat alle maatregelen stand houden - ook met v*ccin - en dat het v*ccin de overdracht niet vermindert.

Dat er continu gedaan wordt alsof we compleet weerloos zijn, en maar moeten afwachten tot we ten prooi vallen aan dit v*rus (of andere ziekten) is naar mijn mening een misvatting - of leugen.

Neem controle over je gezondheid.
JIJ bent in charge over jouw lichaam.
We hebben misschien geleerd om "ja dokter" te knikken en te volgen. Maar ik heb uit noodzaak, en door schade en schande, geleerd dat het anders moet.

Waarom laat je jezelf niet eens goed checken? Hoe gaat het met jou van binnen? Heb je ontstekingen in je lijf? Hoe staat het met je sIGA waarden? Zijn je lymfeklieren vaak opgezwollen? Hoe ziet je darmflora eruit? Wist je dat 80% van je immuniteit daar verscholen zit? 

Voor 80 euro kan je op www.darmklachten.nl een testje bestellen die iets zegt over je weerbaarheid. En mocht die niet zo goed zijn, zijn er simpele trucjes die je lichaam een handje kunnen helpen.

Je kan jezelf weerbaarder maken. De productie van T-cellen stimuleren. Je cellen sterker maken tegen infiltratie. Je cel barrières versterken. Het aantal v*rus-receptoren in je slijmvliezen verminderen. De slijmwand in je darmen dikker maken. Laaggradige ontstekingen en toxiciteit aanpakken.

Het kost misschien wat tijd en aandacht.
Like all good things in life.
Ik doe dit inmiddels met liefde en plezier. 
Nu ik weet wat ik weet.
Want mijn lijf is mijn BFF. 
Zonder haar ben ik nergens.

En zodra we worden gecensureerd en gechanteerd om onze lijven op een bepaalde manier te behandelen, en zodra onze vrijheden worden ontnomen als we het anders doen, dan hebben we het over het schenden van fundamentele mensenrechten.

Het doel heiligt de middelen, zeggen we dan.
Dat vind ik een gevaarlijke uitspraak.
De weg ergens naartoe zegt namelijk heel veel over de eindbestemming.