Over natuurgenezers enzo

Ik las laatst een artikel waarin stond: “Gek genoeg kiezen vooral hoogopgeleiden voor alternatieve geneeswijzen.”

Gek genoeg? 

Je bent zelf gek genoeg!

De schrijver verraadt hiermee onze collectieve gedachte: alternatieve geneeswijzen zijn WOOWOO. Tots cray. Absolutely BONKERS. 

Daar staat het, zwart op wit, wat ik in de ogen van mijn huisarts zie als ik over acupunctuur of bio-resonantie begin. Ik vind het daarom best moeilijk om over te praten. Ik doe dat meestal verontschuldigend en tegelijkertijd wat verdedigend. En dus kijk ik ernaar uit om er hier een shitload over te schrijven.

Brace ya’self friends, ‘cause this is gonna be a long one!

Gesprekstherapie

Zo’n tien jaar geleden dachten we ook zo over gesprekstherapie. 

“Ga jij naar een psycholoog?! Je bent toch niet gek?!”

Nee ik ben niet gek. Maar ik heb wel wat gedachten en gedragingen die me een beetje tegenwerken. En jij hebt ze ook. Dus chill out bro.

Inmiddels heeft toch bijna iedereen wel eens een therapeut gezien? CGT, EMDR, ACT, schematherapie, mindfulness; het zijn allemaal wetenschappelijk bewezen technieken die ons helpen met traumaverwerking, stress, dwangmatigheid, minderwaardigheidscomplexen, narcisme, eetstoornissen, depressie, angst, vermijding, een gebroken hart, smetvrees, ziekte, zo wat een lange deprimerende opsomming, etc. Samengevat: gesprekstechnieken die ons leren omgaan met pijn. Onze waardeloze eigen pantsers worden stukje voor stukje belicht en afgebroken. Te zwaar geworden. Aan vervanging toe.

Jezelf uithongeren geeft namelijk geen controle. Je handen wassen tot je huid kapot gaat, is geen garantie dat je nooit ziek zult worden. Van de vaatwasser een keertje anders inruimen, vergaat de wereld niet.

Je leert kijken naar je eigen gedragingen en pluist uit op welke (valse) overtuigingen ze zijn gebaseerd. Meestal op oud zeer. Soms zelfs op de pijn van anderen.

Mijn punt is hier: wat ooit ook wollig en zweverig was, is nu een redelijk geaccepteerde maar vooral wetenschappelijk onderbouwde manier om je door je pijn heen te helpen. Want pijn hebben we allemaal. Dat mag je gewoon toegeven. Het geeft niks.

Van vage klachten naar ziekte

Ik denk dat het ook die kant op gaat met alternatieve geneeswijzen. Acupunctuur bijvoorbeeld is al lang niet meer iets waarvoor je naar een Mister Miyagi-achtig type moet, achterin een toko vol slangen op sterk water. Je kan gewoon naar het UMCG voor je prik-sessies. En veel huisartsen die jarenlang een klassieke praktijk hebben gerund, laten zich later omscholen tot natuurarts.

Ze begrijpen: westerse geneeskunde is geweldig, een state of the art oplossing voor veel ernstige aandoeningen, maar het is niet voldoende om een gezond, evenwichtig leven te leiden. Het is een fijne tijdelijke pleister op de wond, maar het helpt je niet om de oorzaak van die wonden aan te pakken.

Vermoeidheid, eczeem, hoofdpijn, misselijkheid, hartkloppingen, slapeloosheid, stress, hyperventilatie, PMS. We voelen ons aanstellers als we met deze wissewasjes naar de huisarts gaan. Hoort er toch gewoon bij! Hup, doorgaan!

“Vage klachten” noemen we ze.  Waarmee we toch gewoon toegeven dat we er niks van snappen?

Maar of je huisarts het begrijpt of niet, het is er en het is niet goed. Je bent geen aansteller. Jij mag je gezond en goed voelen en je mag zeker ingrijpen nu je ziekte nog een milde vorm heeft.

Het flauwe aan westerse geneeskunde is namelijk dit: je krijgt een pilletje of een cremetje en haalt opgelucht adem dat het weg is. Maar het is er nog. De manifestatie van je ziekte is misschien weg, maar de disbalans die voor de symptomen zorgt, is er nog. En zo krijgt ziekte de kans om te groeien en groeien tot het na tientallen jaren in veel gevallen levensbedreigend wordt.

Als het zich tot een échte ziekte ontwikkeld heeft, dan weten we gelukkig vaak wel raad.
Ingrijpen, je leven op het nippertje redden, dat kunnen onze mainstream genezers als geen ander.

Alles is energie

Maar waar wij in het westen niet zo goed in zijn, is inzien dat álles energie is en dat dit de basis van alles is. Alles alles! Je blijdschap is energie, je pijn is energie, JIJ bent energie. Je huis, je prullenbak en deze woorden zijn energie. In Azië is de leidende geneeskunde hierop gebaseerd.

Niet zo gek dus dat wij -als wij zo weinig van energie begrijpen- bij bosjes ten prooi vallen aan energiestoornissen (burnout 1 op 5 werkenden! 20-freaking-percent!!). Begrijp me niet verkeerd trouwens: in landen als Japan zijn er ook mensen die werken tot ze er dood bij neervallen. Maar deze mensen leven volgens dé opperregel van onze consumptiemaatschappij: niet aanstellen, doorwerken! Als ik het heb over oosterse waarden bedoel ik Traditionele Chinese Geneeswijzen, Feng Shui, Shiatsu, acupunctuur, Ayurveda, Marikondo (natuurlijk!) and all that good shit.

Alles is energie en energie is te voelen, te meten en door sommigen zelfs te zien. Een bio-resonantietherapeut bijvoorbeeld, die meet energiefrequenties. Bacteriën, schimmels, ontstekingen, virussen hebben allemaal andere trillingen. Zo spoort een bio-resonantietherapeut, met een NASA-achtig-apparaat, afwijkingen op. En geneeswijzen zoals Acupunctuur en Shiatsu, maar ook gewoon een klassieke massage of fysiotherapie, heffen energieblokkades in je lijf op, zodat je energie weer vrij kan stromen en overal kan komen. Het lijf kan weer afvalstoffen afvoeren zoals het bedoeld is.

Emoties, blokkades en trauma´s enzo

En die energieblokkades hè, die kunnen dus door van alles veroorzaakt worden: overbelasting, verkeerde houding, verkeerde voeding, bacteriën, schimmels, maar óók door onverwerkte emoties. Emoties zijn namelijk ook energie en als je die weg stopt, dan hopen ze zich ergens op. 

En zo kunnen we ziek worden van emoties die we nooit verwerkt hebben. Want we willen zo graag gewoon dóóóór. Zo graag meemaken en leren en uitvoeren en dansen en lachen en spelen en creëren en bewijzen.

Gevoelens? Yuk! Smoor ze gauw de kop in. Die houden ons alleen maar tegen. Vooruit willen we!

Maar als je niet verwerkt wat je meemaakt, maakt dat je op de lange termijn dus ziek. En voor dat verwerken hè, daar zijn dus gewoon allemaal supermooie technieken voor die we nooit hebben geleerd. Oefeningen die ons een beetje op gang kunnen helpen. Oefeningen die ongemakkelijk en raar voelen en ons ego laten doen van "mmm dit weet ik niet hoor". 

Ik heb iemand gevonden die kan voelen wat ik wegstop. Energetisch raken we de zware klomp van oud zeer lichtjes aan. Telkens komt er een klein beetje spanning vrij. Mijn spieren schokken dan een beetje, mijn ogen prikken door de tranen erachter. Mijn lijf laat lading los en ik voel me ietsjes lichter. Magic! Vaak ben ik daarna een paar dagen ziekig. Mijn lijf is de vrijgekomen troep aan het opruimen (dankjewel lijf, I love you, you powerful sassy thing!)

En dus, vind ik het niet “gek genoeg” dat hoogopgeleide mensen voor alternatieve geneeswijzen kiezen. Ik vind het logisch zelfs, dat mensen op onderzoek uitgaan. Verder kijken dan de mainstream regels van onze maatschappij. Het is jouw leven, jóuw lijf. Onderzoek alsjeblieft hoe je het gezond kan houden.